DATA149.1.19

ხელოვნური ინტელექტი კარს მოგვადგა, ციფრულ რეალობაში, სადაც ახალი ამბები რამდენიმე წამში ვრცელდება, ქართულ მედიას უწევს რთული ბალანსის შენარჩუნება ტექნოლოგიურ პროგრესსა და ჟურნალისტური სტანდარტების დაცვას შორის. გადარჩება ის, ვინც ტექნოლოგიას სწორად დაუმეგობრდება და ამავე დროს, სიტყვას მნიშვნელობას არ დაუკარგავს.

ჟურნალისტიკის, როგორც საზოგადოებრივად მნიშვნელოვანი სფეროს ჩამოყალიბება ჯერ კიდევ XVII საუკუნიდან იწყება, როდესაც პირველი ბეჭდური გაზეთი გამოქვეყნდა და საზოგადოებას ინფორმაციის სისტემურად მიღების შესაძლებლობა მიეცა. მედიის ფესვები ჯერ კიდევ იმ პერიოდიდან იწყება, როდესაც ადამიანმა სიტყვით იდეებისა და ცოდნის გაზიარება საკუთარი გადარჩენისთვის დაიწყო. ათასწლეულების განმავლობაში ადამიანმა საკომუნიკაციო ფორმები დახვეწა — პირისპირ საუბარი შეცვალა წერილობითმა ენამ, წერილი — ბეჭდურმა მედიამ, ხოლო მას შემდეგ, რაც ინტერნეტი და ციფრული ტექნოლოგიები განვითარდა, მედია სრულიად ახალ სივრცეში გადავიდა.

დღეს მედია აღარ არის მხოლოდ გაზეთი, რადიო ან ტელევიზია - ეს არის ციფრული პლატფორმების, ხელოვნური ინტელექტის, ალგორითმებისა და ავტომატიზებული სისტემები ერთობლიობა, რომლებიც არა მხოლო ინფორმაციის გავრცელებას, არამედ მის შექმნასაც უზრუნველყოფენ. დღეს, როდესაც მედიაში ხელოვნური ინტელექტი გვევლინება, ქართული მედია აღმოჩნდა მნიშვნელოვან გზაგასაყარზე - როგორ გააგრძელოს ფუნქციონირება ისე, რომ შეინარჩუნოს ჟურნალისტიკის ღირებულებები და პროფესიოული სტანდარტები, მაგრამ ამავე დროს, არ ჩამორჩეს გლობალურ ციფრულ ტრენდებს.

ისტორიის განმავლობაში, მედიას ყოველთვის ჰქონდა ძალაუფლება. სწორედ, მედიის საშუალებით ახერხებდნენ მსოფლიო ლიდერები საკუთარი ინტერესების გატარებას და მასობრივი აზრის ფორმირებას. ამავე დროს, თავისუფალი სიტყვისთვის მებრძოლები ხშირად ხდებოდნენ ცენზურის და რეპრესიების მსხვერპლნი.

დღეს, როცა მედიის ახალ „მოთამაშედ“ ხელოვნური ინტელექტი გვევლინება, ქართული მედია აღმოჩნდა მნიშვნელოვან გზაგასაყარზე — როგორ გააგრძელოს ფუნქციონირება ისე, რომ შეინარჩუნოს ჟურნალისტიკის ღირებულებები და პროფესიული სტანდარტები, მაგრამ, ამავე დროს, არ ჩამორჩეს გლობალურ ციფრულ ტრენდებს.

ციფრული ტრანსფორმაცია 21-ე საუკუნის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი პროცესია, რომელიც მკვეთრად ცვლის საზოგადოებრივი ცხოვრებისა და ინფორმაციის გავრცელების წესებს. აღნიშნული პროცესი განსაკუთრებით შესამჩნევია მედიის სფეროში, სადაც ტექნოლოგიური პროგრესი გავლენას ახდენს როგორც გლობალურ, ისე ეროვნულ მედია ეკოსისტემაზე. საქართველო, როგორც განვითარებადი სახელმწიფო, ამ გარდაქმნის პროცესში დგას გზაგასაყარზე: ერთი მხრივ, ქვეყანაში გაჩნდა მრავალფეროვანი ციფრული პლატფორმები და გაიზარდა ინტერნეტ-კონტენტზე ხელმისაწვდომობა, ხოლო მეორე მხრივ — გაჩნდა აუცილებლობა მედიის პროფესიული და ეთიკური სტანდარტების გადახედვისა. სოციალური ქსელების, მობილური აპლიკაციებისა და ხელოვნური ინტელექტის მასობრივი გავრცელება ცვლის არა მხოლოდ ინფორმაციის მიღებისა და გავრცელების ფორმებს, არამედ გავლენას ახდენს ჟურნალისტიკის როლზე, მედიის ეკონომიკურ მოდელზე და საზოგადოების ინფორმირების პროცესზე.

პირველი ქართული პრესა, რომელსაც წინ უძღოდა ‘‘ზეპირი გაზეთი’’, ინფორმაციის გავრცელების ერთ-ერთი მთავარი ხერხი იყო. ძველ თბილისში, სადაც ადამიანები იკრიბებოდნენ სამეფო სასახლის წინ. იქ საზოგადოება ეცნობოდა მნიშვნელოვან მოვლენებს, როგორიც იყო ლაშქრობის დაწყება, მტრის თავდასხმა და სხვა. თუმცა, დროთა განმავლობაში პრესა განვითარდა და შედარებით დახვეწილი იერსახე მიიღო. პირველი ნაბეჭდი გაზეთი ,,საქართველოს გაზეთი“ დაარსდა 1819 წელს რუსეთის სამეფო კარის ინიციატივით, მასზე ცენზურა არ მოქმედებდა, რადგან გაზეთის რედაქტორები თავად იყვნენ თანამდებობრივად ცენზორები. XIX საუკუნეში ქართული პრესა მეტად მრავალფეროვანი გახდა: ‘‘საქართველოს გაზეთი’’, ‘‘ტფილისის უწყებანი’’, ‘‘ცისკარი’’, ‘‘საქართველოს მოამბე’’ და სხვები. ეს ჟურნალები ქართული ბეჭდური მედიის საწყის ეტაპებად შეიძლება მივიჩნიოთ, მაგრამ დღეს ქართული და არა მხოლოდ ქართული მედია სივრცე გადავიდა ახალ ეტაპზე, სადაც ციფრული ტრანსფორმაციის პირობებში იგი სწრაფად გახდა მორგებული მომხმარებლის ინტერესებზე.

მედიის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი სფერო დღეს გახლავთ რადიო. ჩვენს ქვეყანაში რადიომაუწყებლობის განვითარება 1925 წლის 23 მაისს დაიწყო, როდესაც საქართველომ პირველი რადიო გადაცემა მოაწყო და გახდა ამიერკავკასიაში მაუწყებლობის პირველი ქვეყანა. ეს იყო ახალი ეპოქის დასაწყისი, როდესაც ინფორმაცია სწრაფად და ფართოდ გავრცელდა საზოგადოებაში. სწორედ წელს, 2025 წლის 23 მაისს, ქართულ რადიოს შეუსრულდა 100 წელი, რაც ჩვენი ქვეყნის ქართული მედიის ისტორიაში საკმაოდ საამაყო მოვლენაა. დღესდღეობით საქართველოში არის რამდენიმე ათეული რადიო, რომელთა შორისაა "რადიო თავისუფლება", "რადიო პალიტრა" და სხვა, რომლებიც რადიო კომუნიკაციის ციფრულ ფორმატებში გადადიან. ხელოვნური ინტელექტის დახმარებით რადიო განაგრძობს ინოვაციური ცვლილებების განხორციელებას, რაც მედიის ფორმატებს ახალ დონეზე წყვეტს. დემეტრე ავაზნელი, რადიო ..ფორტუნას“ ყოფილი წამყვანი, მრავალწლიანი გამოცდილებით ამბობს, რომ ძირითადი მიმართულებები რადიოში სადაც გამოიყენება ხელოვნური ინტელექტი არის პროგრამების ოპტიმიზაცია, როცა ხდება გადაცემების ავტომატური დაგეგმვა, ეთერის მართვა და მუსიკალური შერჩევა. ამ დროს, რადიო სადგურს ფაქტობრივად ადამიანური რესურსის გამოყენების გარეშე შეუძლია აწარმოოს ხარისხიანი და უწყვეტი მაუწყებლობა. ხელოვნური ინტელექტი ასევე გამოიყენება ხმის სინთეზში - საქართველოში უკვე დაწყებულია ექსპერიმენტები, სადაც ხდება ტექსტის აუდიოდ გადაქცევა, როცა AI თავად კითხულობს წინასწარ მომზადებულ ტექსტებსა და სიახლეებს. ასევე, ,მნიშვნელოვანი ფაქტორი არის ის, რომ ხელოვნურ ინტელექტს შეუძლია მომხმარებლის ინტერესების ანალიზი, როცა ის კონკრეტული მსმენელისთვის არჩევის მისთვის მორგებულ რეკლამას ან კონტენტს და სთავაზობს მას. დღეს ხელოვნურ ინტელექტს ვხვდებით ჟურნალისტიკის ფაქტობრივად ყველა სფეროში, მიუხედავად იმისა, რომ ციფრული პლატფორმების განვითარების შემდეგ მომხმარებელთა უმეტესობა გადავიდა სოციალურ ქსელებზე და რადიოს შედარებით მცირე აუდიტორია ჰყავს, ამ სფეროში AI-ს გამოყენება მაინც აქტიურად მიმდინარეობს.

რადიოს გარდა მნიშვნელოვანი ცვლილებები მოხდა ქართულ ტელევიზიაშიც, რომლის ისტორიაც დაიწყო 1956 წელს, როდესაც თბილისში ჩამოყალიბდა პირველი სატელევიზიო გადაცემების სტუდია. დღეს ტრადიციული მაუწყებლობის ფორმები ეტაპობრივად ცვლის ციფრული პლატფორმები. ამის ერთ-ერთი ნათელი მაგალითია სატელევიზიო არხების ონლაინ რადიო და ვიდეო სერვისების განვითარება, რაც აუდიტორიას საშუალებას აძლევს, ადვილად მიიღოს ინფორმაცია ნებისმიერ დროს და ადგილას. AI-მა ტელევიზიაში როგორც შინაარსის ქურდების ანალიზი, ასევე მაუწყებლობის ოპტიმიზაცია გააადვილა, რაც საბოლოო ჯამში აუდიტორიასთან უფრო ახლო ურთიერთობის დამყარებას იწვევს. ტელეკომპანია რუსთავი2-ის ტელეწამყვან მარიამ მაისურაძესთან კომუნიკაციისას, მან ისაუბრა ხელოვნური ინტელექტის ინტეგრაციაზე ქართულ ტელეკომპანიაში. ხელოვნური ინტელექტი ქართულ ტელევიზიაში ჯერ კიდევ ფართოდ გავრცელებული არ არის, იგი განვითარების საწყის ეტაპზეა, თუმცა უკვე ასრულებს მნიშვნელოვან როლს რამდენიმე მიმართულებით. AI-ის ინტეგრაცია ტელევიზიას უწყობს ხელს კონტენტის შექმნაში, რომელიც მორგებული იქნება მაყურებელზე, ასევე ოპერატიულ მუშაობასა და პროდუქციის ავტომატიზაციაში, რაც განსაკუთრებით აქტუალურია სარეკლამო და გასართობ სფეროებში. ტელევიზიაში ხელოვნური ინტელექტი გამოიყენება რამდენიმე სფეროში, მაგრამ ერთ-ერთი გავრცელებულია ახალი ამბების დამუშავებასა და მონიტორინგში. დღეს ქართულ ტელევიზიაში AI ტექნოლოგიებს იყენებენ ახალი ამბების შესაგროვებლად, დასამუშავებლად და გასაფილტრად. მაგალითად, ერთ-ერთი გავრცელებული ფორმაა ნიუსბოტები, რომლებიც ტექსტებს წინასწარ ამზადებენ, ხელოვნური ინტელექტის წყალობით ასევე ხდება ტექსტების ავტომატური თარგმნა უცხოური წყაროებიდან. AI ტექნოლოგიები არ გამოიყენება მხოლოდ ახალი ამბების მონიტორინგში, მისი როლი ასევე მნიშვნელოვანია ხმის ტრანკრიფცია-ამოცნობაში. იგი ხელს უწყობს გადაცემების ავტომატურ ტრანკრიფციას, რაც ნიშნავს სიტყვების ტექსტებად გადაქცევას, ასევე ახდენს სუბტიტრების ავტომატურ გენერაციას და აუდიოფაილების დამუშავებას, რაც არქივის მართვას საგრძნობლად ამარტივებს, ამას ძირითადად დოკუმენტურ პროგრამებში გამოიყენებენ. ხელოვნური ინტელექტის როლი ასევე მნიშვნელოვანია დეზინფორმაციის ამოცნობაში, რადგან დღეს ქართული მედიასაშუალებები საკმაოდ ინტერესდებიან AI სისტემებით, რათა ის ეხმარება ჟურნალისტებს, განსაკუთრებით საინფორმაციო მიმართულებით, ყალბი ინფორმაციის იდენტიფიცირებაში.

რადიოსა და ტელევიზიის გარდა დღეს მედიის, შეიძლება ითქვას, თანამედროვე მიმართულებაა ინტერნეტმედია, რომელიც დღეს არანაკლებ პოპულარობით სარგებლობს. ეს არის მედიის გარდამტეხი ეტაპი, რომელმაც მკვეთრად გაზარდა კონკურენცია საინფორმაციო სივრცეში. საქართველოში ინტერნეტის ხელმისაწვდომობა 1990 წლიდან დაიწყო სატელეფონო ხაზების მეშვეობით, რაც ეტაპობრივად იქცა ციფრული საზოგადოებისთვის დამახასიათებელ ფაქტორად. თუ 2000 წელს ინტერნეტით სარგებლობდა მხოლოდ 20 ათასი ადამიანი (მოსახლეობის 0.5%), 2012 წლისთვის ეს მაჩვენებელი 1.3 მილიონს (28%) გადააჭარბა. დღეს კი, ინტერნეტი იქცა მედიის ერთ-ერთ ძირითად პლატფორმად. მოდით განვიხილოთ თუ რა როლი ითამაშა ალგორითმა ინტერნეტმედიაში. AI ტექნოლოგიები აქ სხვადასხვა მიმართულებით გამოიყენება, მაგალითად: ტექსტების ავტომატური გენერაცია, სათაურებისა და სარეკომენდაციო სისტემების ოპტიმიზაცია, ფაქტების გადამოწმება, ტრენდების პროგნოზირება და მომხმარებლის ქცევაზე დაფუძნებული შინაარსის პერსონალიზაცია. პავლე მგელაძე, რომელიც გახლავთ კომპანია ,,რე-ივენთის“ დამფუძნებელი, რომელიც ორიენტირებულია პროგრამული უზრუნველყოფის წარმოების, კიბერუსაფრთხოების, NFT-ისა და Crypto ინდუსტრიის განვითარების მიმართულებით. შესაბამისად ხელოვნური ინტელექტის განხრით, ასევე გააჩნია გამოცდილება და ამბობს, რომ თუ ავიღებთ მედიის სხვადასხვა მიმართულებებს, დღეს AI ყველზე გავრცელებული მაინც ინტერნეტ მედიაშია. აქ ხელოვნური ინტელექტის გამოყენება აქტიურად ხდება და ვითარდება ყოველი დღით. არა ერთხელ ყოფილა შემთხვევა, როცა ინტერნეტმედიები მიმართავდნენ მის კომპანიას თხოვნით, რათა პროგრამულად უზრუნველყოთ კონკრეტული მედიის საიტი თუ გვერდი სოციალურ ქსელში. დღეს ყველა ვთანხმდებით იმაზე, რომ მედიასფეროში უმნიშვნელოვანესი როლი აკისტია აუდიტორიას. სწორედ, მასზე კეთდება ძირითადი აქცენტი და აუდიტორიაზე დაყრდნობით იქმნება ამბავი თუ კონტენტი. აქედან გამომდინარე, როცა მედია მიმართავს პროგრამული უზრუნველყოფის კომპანიებს, ყველაზე გავრცელებული მოთხოვნაა აუდიტორიის ანალიზის დადგენა. აქ ხელოვნური ინტელექტი კოლოსალურ როლს ასრულებს, რაც ნიშნავს იმას, რომ მას შეუძლია აუდიტორიის მოთხოვნების ანალიზი. თუ ავიღებთ მედიის სხვადასხვა მიმართულებებს, დღეს AI ყველზე გავრცელებული მაინც ინტერნეტ მედიაშია. აქ ხელოვნური ინტელექტის გამოყენება აქტიურად ხდება და ვითარდება ყოველი დღით. არა ერთხელ ყოფილა შემთხვევა, როცა ინტერნეტმედიები მიმართავდნენ მის კომპანიას თხოვნით, რათა პროგრამულად უზრუნველყოთ კონკრეტული მედიის საიტი თუ გვერდი სოციალურ ქსელში. დღეს ყველა ვთანხმდებით იმაზე, რომ მედიასფეროში უმნიშვნელოვანესი როლი აკისტია აუდიტორიას. სწორედ, მასზე კეთდება ძირითადი აქცენტი და აუდიტორიაზე დაყრდნობით იქმნება ამბავი თუ კონტენტი. აქედან გამომდინარე, როცა მედია მიმართავს პროგრამული უზრუნველყოფის კომპანიებს, ყველაზე გავრცელებული მოთხოვნაა აუდიტორიის ანალიზის დადგენა. აქ ხელოვნური ინტელექტი კოლოსალურ როლს ასრულებს, რაც ნიშნავს იმას, რომ მას შეუძლია აუდიტორიის მოთხოვნების ანალიზი. ხელოვნური ინტელექტი არის ერთგვარი იარაღი ინტერნეტ მედიის პლატფორმებზე, რადგან მას შეუძლია ტროლებისა და სიძულვილის ენის ამოცნობა და მისი ავტომატურად გაუქმება ან წაშლა, ასევე ფეიკ-ნოისების ამოცნობა, ქართულ რეალობაში, შეგვიძლია დავასახელოთ პლატფორმა ,,მითების დეტექტორი“, რომელიც ხელოვნურ ინტელექტს დეზინფორმაციის იდენტიფიცირებისთვის იყენებს

ინტერნეტ სივრცეში AI-ს შეუძლია გამოყოს ვიდეომასალის მნიშვნელოვანი მომენტები ან შეადგინოს მოკლე კლიპები სოციალურ ქსელში გასავრცელებლად, რაც საკმაოდ ამარტივებს მონტაჟის პროცესს და ზოგავს პერსონალის დროსა და ენერგიას. აქედან გამომდინარე, ქართული ინტერნეტმედიისთვის ხელოვნური ინტელექტი არის ინსტრუმენტი, რომელიც მასშტაბურობას, სისწრაფესა და პერსონალიზაციას, თუმცა მის გამოყენებას აქვს ზღვარი, რომელიც მოითხოვს ეთიკურობას და ტექნოლოგიურ სიფრთხილეს.

,,მეცნიერებმა ლაბორატორიაში „შავი ხვრელის ბომბის“ კონცეფციის ანალოგი შექმნეს“

„შავი ხვრელის ბომბის“ ლაბორატორიული ანალოგი — ექსპერიმენტი ადასტურებს თეორიას ენერგიის გამაძლიერებელი უკუკავშირის შესახებ“.

ჩვენ აქ ვხედავთ ორ შინაარსობრივად მსგავს ლიდს კოსმოსის, კერძოდ შავი ხვრელის სტატიიდან გამომდინარე, მაგრამ რაშია განსხვავება? პირველი ლიდი დაწერიალია ქართველი ჟურნალისტის ჭაბუკაშვილის მიერ, ხოლო მეორე მაგალითი შექმნა ხელოვნურმა ინტელექტმა. რომ არ გვცოდნოდა მანამდე არსებული ინფორმაცია, ლიდების განსხვავება ერთმანეთისგან, თუ არ გავითვალისწინებთ პატარა დეტალებს, ფაქტობრივად შეუძლებელია, ვინაიდან, შინაარსობრივად ორივე მსგავსია და აქედან გამომდინარე, ხელოვნური ინტელექტის მიერ შემოთავაზებული ლიდის გამოყენება სავსებით შესაძლებელია სტატიის წერისას, რადგან არსებობს უამრავი მსგავსი მაგალითი, როცა AI-ს თავი არა ერთხელ წარმოუჩენია მსგავსი შედეგით. დღეს ზუსტად ეს ხდება ქართულ მედიაშიც. თუ მანამდე ჟურნალისტები სტატიის წერამდე ფიქრობდნენ შეექმნათ მაქსიმალურად საინტერესო ლიდი აუდიტორიის ყურადღების მოსაპყრობად, დღეს ეს ბევრად გამარტივდა, რადგან ხელოვნურ ინტელექტს სულ რაღაც რამდენიმე წამში შეუძლია შექმნას არა ნაკლებ კრეატიული და საინტერესო ლიდი მისთვის შეთავაზებულ სტატიაზე. აქ აზრი იყოფა ორ ნაწილად, Google doc-ის მიერ ჩატარებული სტანდარტული გამოკითხვიდან გამომდინარე, ნაწილი ფიქრობს, რომ ეს არის კარგი და ეხმარება ჟურნალისტს დროისა და ენერგიის დაზოგვაში, ამასობაში მას შეუძლია უფრო მნიშვნელოვანი საქმეების შესრულება, ხოლო მეორე ნაწილი ფიქრობს, რომ ეს არ არის კარგი, რადგან ხელოვნური ინტელექტი  ჟურნალისტს ართმევს კრეატიულად აზროვნების შესაძლებლობას, ხოლო კრეატივი და ამბის საინტერესოდ გადმოცემა მისი პროფესიის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი კომპონენტია.

AI-მ  საერთაშორისო მედიაშიც მოიკიდა ფეხი, ისეთი წამყვანი საერთაშორისო მედია ორგანიზაციები, როგორიცაა BBC, CNN, Reuters და The New York Times, აქტიურად იყენებენ AI-ს მულტიფუნქციურად. ბევრი ორგანიზაცია ახორციელებს ტექსტების გენერაციას კომპიუტერული სისტემების მეშვეობით. მაგალითად, ბიზნესსა და სპორტში გავრცელებული სტატისტიკური ანგარიშები ხშირად სრულად გენერირდება ალგორითმებით. ეს ტექნოლოგია განსაკუთრებით ეფექტურია სტანდარტიზებული ინფორმაციისთვის — მონაცემზე დაფუძნებული სტატიები იქმნება სწრაფად და მყისიერად. მრავალ მედიაპლატფორმაზე დანერგილია ხელოვნური ინტელექტის მექანიზმები, რომლებიც ავტომატურად აფასებენ ფოტოს, ტექსტსა და ვიდეოს სანდოობას. BBC Verify სწორედ ასეთი მოდელია, რომელიც ღრმა ანალიზის გზით იკვლევს მასალების რეალისტურობას, ამასთანავე ადგენს, რამდენად შეესაბამება ისინი ფაქტობრივ რეალობას. მრავალი საერთაშორისო მედია ფლობს ჩათბოტებს, რომლებიც რეალურ დროში პასუხობენ მომხმარებელთა შეკითხვებს ან აწვდიან შერჩეულ ახალ ამბებს. ეს კიდევ უფრო აძლიერებს მომხმარებელთან ციფრულ ურთიერთობას. აქედან გამომდინარე, შეიძლება ვთქვათ, რომ საერთაშირო მედია სფეროში ხელოვნური ინტელექტია გამოყენება მეტად გავრცელებული და ხშირი მოვლენაა, ვიდრე საქართველოში, მაგრამ აღსანიშნავია ის ფაქტიც, რომ საქართველოში ეს პროცესი განვითარების ეტაპზეა და საკმაოდ დიდი პოტენციალი გააჩნია.

რა თქმა უნდა, დადებით მხარეებთან ერთად, ხელოვნური ინტელექტის გავრცელება მედია სფეროში, ასევე რისკებთან არის დაკავშირებული. ერთ-ერთი მთავარი გამოწვევაა ტექნოლოგიური ინფრასტრუქტურისა და კვალიფიციური კადრების ნაკლებობა. ქართული მედიასაშუალებების უმეტესობა, განსაკუთრებით მცირე და რეგიონული, არ ფლობს საკმარის ფინანსურ რესურსს თანამედროვე ტექნოლოგიების, მაგალითად, ხელოვნური ინტელექტის ან მონაცემთა ანალიტიკის ინსტრუმენტების დასანერგად. ამის გამო, ისინი ჩამორჩებიან გლობალურ ტენდენციებს, რაც ამცირებს მათ კონკურენტუნარიანობას. გარდა ამისა, ციფრულ სივრცეში გადასვლა ზრდის კიბერუსაფრთხოების რისკებს, რადგან მედიაორგანიზაციები ხშირად არ არიან მზად კიბერ თავდასხმების ან მონაცემთა გაჟონვის წინააღმდეგ საბრძოლველად.

ქართული მედია დგას ციფრული ტრანსფორმაციის გარდამტეხ ეტაპზე, რომელიც ცვლის როგორც შინაარსის წარმოების ფორმატს, ასევე მედიის სოციალურ ფუნქციას. ტრადიციული მედიასაშუალებები ცდილობენ ადაპტაციას ციფრული პლატფორმების დომინაციისა და ტექნოლოგიური განვითარების სწრაფი ტემპის ფონზე.

ხელოვნური ინტელექტის დანერგვამ არსებითად შეცვალა მედიის ეკოსისტემა — ავტომატიზაცია, ალგორითმული კურაცია და პერსონალიზაცია ზრდის ეფექტურობას, თუმცა ამავე დროს გვაყენებს სერიოზული ეთიკური და სამართლებრივი გამოწვევების წინაშე.

დღეს, როდესაც მედიასაშუალებები ტექნოლოგიურ რევოლუციაში აქტიურად ერთვებიან, ხელოვნური ინტელექტი იქცა არა მხოლოდ ინსტრუმენტად, არამედ მედიის განვითარების ახალ ფაზად. იგი ცვლის ჟურნალისტის ფუნქციას — რედაქტორი ხდება კურატორი, ხოლო ტექსტის ავტორი — მონაცემების ანალიტიკოსი. მნიშვნელოვანია, რომ მედია სწორად აღიქვამს AI-ის შესაძლებლობებსა და შეზღუდვებს. მისი ინტეგრაცია მხოლოდ ტექნიკური გადაწყვეტილება არ არის — ეს ეთიკური და პროფესიული პასუხისმგებლობაცაა. ჟურნალისტმა უნდა იცოდეს, როდის ენდოს ალგორითმს და როდის უნდა იმოქმედოს საკუთარი კრიტიკული აზროვნებით.

ასევე, მნიშვნელოვანია მედია პოლიტიკის გამჭვირვალობა: საზოგადოებამ უნდა იცოდეს, რომ კონკრეტული კონტენტი გენერირებულია AI-ის მიერ და არა ადამიანური რესურსით. ეს fosters ნდობასა და ანგარიშვალდებულებას.

ციფრული მედიის მომავალში წარმატება იმაზე იქნება დამოკიდებული, რამდენად შეძლებს ქართული მედია პროფესიული ღირებულებების შენარჩუნებას ტექნოლოგიურ რეალობასთან ერთად. ამიტომაც, აუცილებელია არა მხოლოდ ინოვაციების დანერგვა, არამედ ახალი თაობის ჟურნალისტების აღჭურვა იმ უნარებით, რაც საჭიროა თანამედროვე ციფრულ გარემოში ფუნქციონირებისთვის.

საქართველოში ეს პროცესები ჯერ საწყის ეტაპზეა, მაგრამ პროგრესი თვალსაჩინოა. აუცილებელია ინოვაციური მიდგომების პარალელურად ჟურნალისტური ღირებულებების დაცვაც. აუდიტორია დღეს აღარ არის პასიური მიმღები — ის აქტიური მონაწილეა პროცესებისა, რაც მედიის პასუხისმგებლობას კიდევ უფრო ზრდის.

ციფრული ტრანსფორმაცია მხოლოდ ტექნოლოგიური ძვრები არაა — ეს მედიის როლისა და მისი მისიის ხელახალი გააზრებაა. სწორი სტრატეგიით, ქართული მედია შეიძლება იქცეს ტექნოლოგიის არა მხოლოდ მომხმარებლად, არამედ განვითარებისა და ცვლილების აქტიურ მოთამაშედ.